Você
chegou de mansinho
Veio
calado
Com
passos suaves
Pisando
forte
Se
fazendo notar
Se
tornando essencial
Você
veio assim
Chegou
Não
pediu licença
Entrou
Tomou
posse
Do
coração
Cansado
de esperar
Por
um amor
Que
iluminasse
Que
abrandasse
O
furor
Da
solidão
Que
calasse
O
pranto
E você
chegou
Chegou
e tomou conta
E me
amou
Curou
Um
coração doente
Carente
De amor
Tornou-se
meu abrigo
Meu
ar
Minha
paz
Você
me trouxe
Luz
Calma
E
vida
Célia Vasconcelos
Nenhum comentário:
Postar um comentário